Vandaag heb ik, sinds lange tijd, weer eens mijn lunch genuttigd met collega's. Het was een bijzonder gezellig samen zijn en ik moet bekennen in geen tijden zo verschrikkelijk gelachen heb. Vandaag vertelde iedereen over zijn of haar "meest pijnlijke moment" en dat heeft mij geïnspireerd tot het maken van een nieuw blog met de titel "most embarrassing moments".
Een voorproefje:
Iedereen kent die momenten dat je door de grond kunt zakken, dat maakt het ook zo leuk hierover te schrijven. Hoe dan ook, aanstichtster en eerste inspiratiebron is collega S. die droogjes aan tafel vertelde over een trip met de stadsbus. Op zich niets bijzonders, ware het niet dat zij zich, net gesetteld op een bankje, realiseerde dat zij die ochtend haar tanden vergeten was in te doen. Dat op zich is al een afgrijselijke gewaarwording. In een tel overzie je wat je allemaal gedaan hebt - zonder tanden- wel te verstaan. In het geval S. vlamde het schaamrood heftig naar de kaken op het moment dat zij zich realiseerde voluit en vooral breed naar de buschauffeur te hebben gelachen.
Als ex-buschauffeur weet ik zeker dat de chauffeur van deze gulle lach genoten heeft.
Een voorproefje:
Iedereen kent die momenten dat je door de grond kunt zakken, dat maakt het ook zo leuk hierover te schrijven. Hoe dan ook, aanstichtster en eerste inspiratiebron is collega S. die droogjes aan tafel vertelde over een trip met de stadsbus. Op zich niets bijzonders, ware het niet dat zij zich, net gesetteld op een bankje, realiseerde dat zij die ochtend haar tanden vergeten was in te doen. Dat op zich is al een afgrijselijke gewaarwording. In een tel overzie je wat je allemaal gedaan hebt - zonder tanden- wel te verstaan. In het geval S. vlamde het schaamrood heftig naar de kaken op het moment dat zij zich realiseerde voluit en vooral breed naar de buschauffeur te hebben gelachen.
Als ex-buschauffeur weet ik zeker dat de chauffeur van deze gulle lach genoten heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten