Om je te bescheuren...

Dit pijnmomentje speelt zich af tijdens een mooie zomerdag, nog niet zo lang geleden.
Het was een van de eerste echt zonnige dagen en ik dacht een lekkere zomerse outfit aan te trekken. Ik koos die ochtend een mooie witte blouse en een hele lekkere dunne witte driekwartbroek die, terwijl ik deze aantrok al gelijk lekker zat. Ik dacht nog; 'fantastisch ik ben afgevallen want vorig jaar zat ie een stuk strakker!'
Zo reisde ik, met een glimlach van oor tot oor, van Houten naar Utrecht en ontving ik in alle vroegte al enkele mensen die in een 'gezond weer op oranje caravan' de (fysieke)gezondheid van Kanaleneilanders wilden monitoren. Nadat ik deze mensen wegwijs had gemaakt op onze werlplek, kwam net collega S. binnenlopen. S. knipperde een aantal keren met haar ogen en dacht dat haar lenzen nog niet goed zaten maar ze was toch niet geheel gerust op wat zij zag en zei; 'goh, het lijkt wel of je uit je broek bent gescheurd!' Waarop ik schielijk naar mijn kruis tastte en constateerde dat de broek van de rits tot aan de tailleband was gescheurd. Dit verklaarde tevens waarom de broek zo lekker luchtig had gezeten. Een heerlijke schaterbui volgde en niet lang daarna een rood hoofd want zou de uitslag van het geestelijk welbevinden van Kanaleneilanders door mijn 'luchtige' optreden niet beïnvloed worden?
Inmiddels kwamen er al meer collega's binnen en stroomden de bezoekers van het sspreekuur al door de voordeur naar binnen.
Een vrolijk gekleurde sjaal bracht uitkomst en werd kunstig om de billen geknoopt. Zo kon ik met opgeheven hoofd toch de werkplek verlaten en zonder al te veel opschudding op de openbare weg te veroorzaken.


Zoiets als deze foto, maar dan minder schattig....